|
ΤΖ. Λ. ΜΑΚΙ
ΗΘΙΚΗ Η επινόηση του ορθού και του εσφαλμένου (Ευμενείς έλεγχοι) |
Αυτό το ιδιαίτερα ενδιαφέρον βιβλίο του Τζ. Μακί είναι μια πλήρης και διαυγής πραγμάτευση της ηθικής θεωρίας. Οι απόψεις του για την κανονιστική ηθική –οι ηθικές αρχές τις οποίες προτείνει– προσφέρουν μια νέα προσέγγιση σε ένα επί μακρόν παραμελημένο ζήτημα, και το έργο ως σύνολο αποτελεί αναμφισβήτητα μια σημαντικότατη συμβολή στη σύγχρονη φιλοσοφία. Ο συγγραφέας ασχολείται κατ’ αρχάς με το status της ηθικής, υποστηρίζοντας ότι δεν υπάρχουν αντικειμενικές αξίες, ότι η ηθική δεν μπορεί να ανακαλυφθεί αλλά πρέπει να δημιουργηθεί. Στη συνέχεια, εξετάζει το περιεχόμενο της ηθικής θεωρώντας την μια λειτουργική στρατηγική, η οποία είναι κατά βάση η ίδια σε όλες τις εποχές, αλλά υφίσταται σημαντικές μεταβολές ανταποκρινόμενη στις αλλαγές της ανθρώπινης κατάστασης. Ο συγγραφέας σκιαγραφεί ένα πρακτικό ηθικό σύστημα, ασκώντας κριτική στις ωφελιμιστικές και τις απολυτοκρατικές απόψεις, δανειζόμενος στοιχεία και από τις δύο ταυτόχρονα. Έπειτα, εξερευνά τα όρια της ηθικής, τα σημεία επαφής της με την ψυχολογία, τη μεταφυσική, τη θεολογία, το δίκαιο και την πολιτική. Σε όλο το έργο, σκοπός του συγγραφέα είναι να συζητήσει ένα ευρύ φάσμα ερωτημάτων, τόσο φιλοσοφικών όσο και πρακτικών, χρησιμοποιώντας μια ιδιαίτερη εκδοχή του υποκειμενισμού – μια θεωρία «πλάνης» ως προς τη φαινομενική αντικειμενικότητα των αξιών. Ο Τζ. Μακί αντλεί ιδέες και επιχειρήματα από τις συμβολές κλασικών στοχαστών, όπως ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης, ο Hobbes, o Hume, o Kant και ο Sidgwick, καθώς και από πιο πρόσφατες συζητήσεις, για να προσφέρει μια ανάλυση η οποία θα προκαλέσει πολλές σκέψεις και θα εμπνεύσει τόσο τον γενικό αναγνώστη όσο και τον μελετητή της φιλοσοφίας.
ISBN 978-960-7651-80-8 |
|
|
|
ΤΖ. Λ. ΜΑΚΙ Ο Τζ. Λ. Μακί γεννήθηκε στο Σίντνεϋ της Αυστραλίας το 1917 και αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Σίντνεϋ το 1938. Tου χορηγήθηκε η Wentworth Travelling Fellowship και συνέχισε τις σπουδές του στο Oriel College της Οξφόρδης από το 1938 έως το 1940, από όπου αποφοίτησε με έπαινο First in Greats. Αφού υπηρέτησε στον στρατό κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, έγινε λέκτορας και έπειτα senior lecturer Ηθικής και Πολιτικής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Σίντνεϋ (1946-54). Διετέλεσε καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Οτάγκο στο Ντούνεντιν της Νέας Ζηλανδίας (1955-59), του Σίντνεϋ (1959-63) και του Γιορκ στην Αγγλία (1963-67). Από το 1967 μέχρι το θάνατό του, το 1981, υπήρξε Εταίρος του University College της Οξφόρδης και το 1974 ανακηρύχθηκε Εταίρος της Βρετανικής Ακαδημίας. Στα έργα του περιλαμβάνονται τα Truth, Probability, and Paradox (1973), The Cement of the Universe (1974), Problems From Locke (1976), Hume’s Moral Theory (1980), The Miracle of Theism (1982) καθώς και δύο συλλογές ερευνητικών κειμένων που επιμελήθηκαν οι πνευματικοί κληρονόμοι του, τα Logic and Knowledge: Selected Papers, Volume I (1985) και Persons and Values: Selected Papers, Volume II. |